Week 2

Maandagmorgen beginnen we vol goede moed aan onze eerste volle werkweek. We starten met het planten van onze eerste boompjes: mangobomen, citronellabomen en gnoch of zoiets. We leerden al snel de kneepjes van het vak en merkten dat 8 personen voor 5 boompjes, waarbij we vooral mochten toekijken, niet echt efficient was. Het vertrouwen in de toubabs was nog niet zo groot, hoewel we zeer gedreven waren om zelf de handen uit de mouwen te steken.
In de namiddag gingen we naar het schooltje, vastbesloten de kindjes van alles bij te leren. De chaos was al heel wat minder en we slaagden erin hen wat Frans bij te brengen. Na twee uurtjes waren we de woordjes 'messieur, messieur', 'pousse, pousse' (als we voor het bord stonden) en 'boire, boire' stilaan gewonnen en verheugden we ons op een avondje rust.

De rest van de week verliep vrij gelijkaardig, al leerden we de Senegalezen een staaltje Westerse efficiëntie. We splitsten ons voortaan op in 2 groepjes, waarbij enkele personen boompjes gingen planten bij de plaatselijke bevolking met hulp van Usman, die menig vrouwenhart sneller doet slaan met zijn schattige, verlegen voorkomen. De andere groep gaat verder met schoffelen.

Enkele weetjes:

• De darmflora is bij iedereen volop aan het werken, met dank aan de overdosis ajuin en het vettige eten dat we voorgeschoteld krijgen.
• We maakten al een typische Afrikaanse avond volksdansen met de inwoners van het dorp mee. De eerste huwelijksaanzoeken (Je cherche une femme de Belgique) waren een boost voor ons zelfvertrouwen
• de Yuri is tof
• Ondanks de liters deet, lange broeken en sokken in de sandalen, lijken de muggen de toubabs toch steeds terug te vinden.
• De plaatselijke bevolking is heel gastvrij en ze doen ontzettend veel moeite om ons lekkere gerechten voor te schotelen.
• De aanwezigen met vriendje missen hem stilaan een beetje en die zonder konden allemaal al met één naar huis komen ;)

Tot zover het iets kortere bericht, maar Masse wacht op ons voor een uiteenzetting van het onstaan van NGO en de geschiedenis van lepra in Senegal. Aangezien we het volgende weekend in ons dorpje blijven, kunnen we niet beloven dat er nog snel nieuws volgt, maar we doen ons best. Geen nieuws is goed nieuws :)